Μετά την μοναδική, ανεπανάληπτη και επετειακή προβολή της ταινίας «Το Κλάμα Βγήκε απ’ τον Παράδεισο», οι «Μέρες & Νύχτες του Χρήστου στο Δαναό» τιμούν την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS (1 Δεκεμβρίου) με την προβολή της κλασικής πια ταινίας «Οι Ώρες» του Στίβεν Ντάλντρι την Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου στον Κινηματογράφο Δαναό.

Η συγκεκριμένη ημέρα αποτελεί σημείο υπενθύμισης για τον αγώνα ενάντια στον στιγματισμό, την ανάγκη για ενημέρωση και τη σημασία της ορατότητας όσων ζουν με HIV, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης, πρόληψης, διάγνωσης και θεραπείας του HIV. Στο πνεύμα αυτό, η προβολή της ταινίας «Οι Ώρες» αποκτά έναν ξεχωριστό συμβολισμό, αφού στην ταινία, η ιστορία του Ρίτσαρντ, ενός χαρισματικού ποιητή που νοσεί και πεθαίνει από AIDS, αναδεικνύει με ευαισθησία τις προσωπικές και κοινωνικές επιπτώσεις της επιδημίας.

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του βραβευμένου με Πούλιτζερ Μάικλ Κάνινγκχαμ, «Οι Ώρες» μπλέκουν τις ιστορίες τριών γυναικών, που ζουν σε διαφορετικές εποχές και διατρέχουν τις κοινωνικές συγκρούσεις από το 1920 μέχρι και σήμερα. Μοναδική τους σύνδεση ένα έργο της παγκόσμιας λογοτεχνίας, που μοιάζει να επηρεάζει τις ζωές τους, αλλά κυρίως τις σχέσεις με την οικογένειά τους.

Στις «Ώρες» συναντάμε τη Βιρτζίνια Γουλφ (Νικόλ Κίντμαν) στην Αγγλία της δεκαετίας του 1920, καθώς γράφει την περίφημη «Κυρία Ντάλογουεϊ» και παλεύει με την ψυχική της ασθένεια, τη Λόρα Μπράουν (Τζούλιαν Μουρ) μια νοικοκυρά στα προάστια του Λος Άντζελες τη δεκαετία του 1950, που διαβάζει το μυθιστόρημα και νιώθει παγιδευμένη στη ρουτίνα της οικογενειακής της ζωής και την Κλαρίσα Βον (Μέριλ Στριπ), μια σύγχρονη γυναίκα στη Νέα Υόρκη, που οργανώνει ένα πάρτι  για τον ετοιμοθάνατο φίλο της και μοιάζει να ζει την «Κυρία Ντάλογουεϊ». Τρεις γυναίκες που αναζητούν το νόημα στην ύπαρξη τους, παλεύουν με τους προσωπικούς τους δαίμονες και με τις κοινωνικές προσδοκίες και διεκδικούν το μερίδιό τους στην ελπίδα.

Η ταινία υπήρξε μεγάλη καλλιτεχνική και εισπρακτική επιτυχία, διεκδίκησε 9 βραβεία Όσκαρ, ανάμεσα τους και εκείνα της Καλύτερης Ταινίας, αλλά και της Καλύτερης Μουσικής για το μοναδικό soundtrack του Φίλιπ Γκλας, και χάρισε στη Νικόλ Κίντμαν το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.  Μια εικοσαετία μετά από την κυκλοφορία της στις αίθουσες συνεχίζει να συγκινεί, φανερώνοντας την αξία της ως ένα instant classic των αρχών του 2000.

Σύνοψη: Μία ημέρα από τη ζωή τριών γυναικών που ανήκουν σε διαφορετικές εποχές και που φαινομενικά δεν τις ενώνει τίποτα, πέρα από το μυθιστόρημα “Η κυρία Νταλογουέι” της Βιρτζίνια Γουλφ που γράφτηκε στις αρχές του 1920. Οι ιστορίες τους μπλέκονται και τελικά ενώνονται σε μια μοναδική, υπερβατική στιγμή αμοιβαίας αναγνώρισης, που τις συνδέει μέσα στον χρόνο.